Bitka na Frigidu :: Austrijanci preoteli Beograd od Turaka :: Petar Stojanović, kompoztior :: Bitka na Drini ili Drinska bitka :: Pravoslavni bogoslovski fakultet :: Kralj Petar II Karađorđević :: Nada Dimić, narodni heroj :: Miloš Savković kniževnik :: Savezničko bombardovanje Leskovca :: Ljiljana Habjanović-Đurović, književnica :: Čedomir Brašanac, književnik :: „Milenijumski samit UN“ :: Pesnička manifestacija “Brankovo kolo”
6. septembar kroz istoriju
394. — Bitka na Frigidu (danas Vipavi u Sloveniji) vođena je 5. i 6. septembra 394. između vojski Istočno Rimskog carstva i Zapadnog Carstva.
Teodosije I predvodio je vojsku Istočnog Carstva, a Evgenije i magister militum Arbogast su bili na čelu vojske Zapadnog rimskog carstva.
Poraz Zapada je bio jedan od odlučujućih događaja rimske istorije: poslednji put u istoriji Rimskog carstva vlast nad čitavim Carstvom je ponovo bila u rukama jednog čoveka, Teodosija I.
Što je možda još značajnije, Evgenijev poraz opredelio je bržu i pouzdaniju hristijanizaciju Zapada Bitka je bio poslednji pokušaj pagana da se suprotstave pobedi hrišćanstva. Pobeda istoka je takođe ubrzala propast rimske vojske na zapadu, što je ubrzalo propast Zapadnog rimskog carstva u celini.
Izvor: Wikipedia
1688. - Austrijanci su posle jednomesečne opsade preoteli Beograd od Turaka. Janičari su prethodno temeljno opljačkali grad i ukrcali plen na 500 lađa kojima su pobegli Dunavom. Posle pljačke Turci su spalili delove Beograda, kojem je veliku štetu nanelo i austrijsko bombardovanje.
Austrijska vojska pod komandom bavarskog kneza Maksimilijana Emanuela, uz pomoć srpskih dobrovoljaca, savladala je otpor Turaka i ušla u Beograd. Turci su ga ponovo zauzeli 1690.
Beograd je tri puta od Turaka osvajala Austrija (1688—1690, 1717—1739, 1789—1791), a Osmanlije su ga ponovo zauzimale, uz velika razaranja
1877. - Rođen Petar Stojanović (Budim, 06. 09. 1877 - Beograd, 11. 09. 1957), srpski violinista i kompozitor opera, opereta, baleta i orkestralne muzike, profesor i direktor Muzičke škole "Stanković" u Beogradu.
Posle završene gimnazije, Stojanović upisuje i apsolvira studije violine na Narodnom konzervatorijumu u Budimpešti, a kompoziciju je usavršio i diplomirao u Beču. Naročitu afirmaciju stiče svojim Drugim koncertom za violinu i orkestar.
Godine 1925. seli se u Beograd, gde postaje profesor i direktor Muzičke škole „Stanković”. Kada je osnovana Muzička akademija, prelazi u ovu visokoobrazovnu ustanovu i kao redovan profesor violine, radi sve do 1945. godine. Petar Stojanović je i autor instruktivnih zbirki i škola za violinu.
Stanojlo Rajičić (uz čije su ime, inače, vezani mnogi kompozitorski prvenci u našoj sredini) i Petar Stojanović (pripadnik prethodne generacije autora koji su živeli na prelazu iz XIX u XX vek) smatraju se najistaknutijim predstavnicima koncertantnog stvaralaštva u srspkoj istoriji muzike.
U žestokoj konkurenciji Stojanović brzo stiče ugled i popularnost u Beču. Ipak, iako je veliki deo života proveo u austrijskoj prestonici Stojanović se 1925. godine vraća u Beograd. Bavi se komponovanjem, a posebno violinskom pedagogijom.
Profesor je i direktor muzičke škole Stanković, a zatim, redovni profesor violine na Muzičkoj akademiji od njenog osnivanja 1937. do 1945. godine. Komponuje do svoje smrti, 1957. godine.
Petar Stojanović u Evropi u kojoj je bio davno, još nije zaboravljen.
Izvor: Zaboravljen kompozitor, Muzičko stvaralaštvo i izvođaštvo od 18. veka do danas, Muzička škla Petar Stojanović - Ub
1914. - Bitka na Drini ili Drinska bitka u Prvom svetskom ratu.
Bitka na Drini (6. septembar — 11. novembar 1914. godine), obuhvata dejstva na balkanskom ratištu u periodu između cerske i kolubarske bitke.
Posle neuspeha Austrougara u Cerskoj bici, oni su odmorili i popunili 5. i 6. armiju i prešli u napad 6. septembra 1914. Srpska 2. armija je uspela da zadrži 5. austrougarsku na obalama donje Drine, a 6. armija je prešla Drinu, potisla srpsku 3. armiju i zauzela Gučevo, Boranju i Jagodnju, desnim krilom izbivši na Sokolsku planinu.
Dejstva su izvođena na širokom frontu (od Zemuna do Foče); bila su razdvojena po vremenu i prostoru (Srem, Drina, istočna Bosna), ali su imala jedinstvenu operativnu ideju, pa su nazvana po reci na kojoj su se odigravali rešavajući dogadaji.
Po upornosti i gubicima, to su najkrvavije borbe srpske vojske u I SR, naročito one oko srednjeg toka Drine, na Gučevu i Mačkovom kamenu.
Okončavanjem bitke na Drini i prodorom Austrougara u Srbiju otpočele su operacije srpske vojske krajem 1914.godine čiji je najznačajniji deo Kolubarska bitka.
Izvor: Prvi svetski rat - u bici na Drini ,Mačkov kamen - Ljubovija , na forumu , Obeležena godišnjica Drinske bitke
1920. - Prvom sednicom održanom u zdanju Rektorata Univerziteta u Beogradu (Kapetan Mišino zdanje) započeo je s radom Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu.
Ideja o osnivanju Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta prvi put je u srpskoj javnosti izneta još 1860. godine, ali je ipak osnovan tek 1905, a usled nedostatka kadrova počeo je sa radom tek 1920. godine.
Izvor: STVARANJE BEOGRADSKOG UNIVERZITETA I SPOROVI OKO TEOLOŠKOG FAKULTETA 1905–1920 , Pravoslavni bogoslovski fakultet
1923. - Petar II Karađorđević rođen je 6. septembra 1923, u Beogradu, u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca.
Kraljevina Jugoslavija, je naziv za monarhiju koja je obuhvatala područja današnje Slovenije, Hrvatske, Bosne i Hercegovine, Srbije, Crne Gore, Kosova i Makedonije, nastala je 6. januara 1929, a prestala postojati uspostavom Demokratske federativne Jugoslavije.
Osnovno obrazovanje je stekao na Belom dvoru, a pohađao je i školu u Ujedinjenom Kraljevstvu, iz kog se vratio posle atentata na oca 1934, kada je postao kralj i poneo titulu “kralj od Jugoslavije”.
Zvanično, na vlast u tadašnjoj Kraljevini Jugoslaviji došao je nakon protesta 27. marta 1941. godine. Pošto je bio maloletan, kraljevska vlast preneta je na Namesništvo s knezom Pavlom Karađorđevićem na čelu.
Odluka kneza Pavla da se prikloni Trojnom paktu naišla je na žestoke proteste u zemlji, koji su 27. marta 1941. doveli do krize Vlade i vojnog udara.
Kralj Petar II ukazom je proglašen punoletnim (iako to još formalno nije bio), odmah je preuzeo vlast od Namesništva, ali je nakon napada nacističke Nemačke i okupiranja Jugoslavije bio primoran da zajedno s Vladom emigrira, prvo u Grčku, a zatim u Egipat. U junu 1941. godine stigao je u Ujedinjeno Kraljevstvo, u Englesku.
Za vreme svog izbeglištva, kralj Petar II je dovršio školovanje u Kembridžu, a potom se pridružio snagama britanskog Kraljevskog ratnog vazduhoplovstva.
Oženio se princezom Aleksandrom od Grčke i Danske 20. marta 1944, s kojom je imao jednog sina, princa Aleksandra Karađorđevića.
Petar II je prešao u SAD sredinom šezdesetih. Umro je u Denveru (SAD) 3. novembra 1970, a sahranjen je u crkvi Svetog Save u Libertvilu. Njegovi posmrtni ostaci preneseni su 26. maja 2013. u Zadužbinsku Crkvu Svetog Đorđa na Oplencu.
Napisao je memoare: "Život jednog kralja".
Više: Internet prezentacija Kraljevski dom Srbije, Wiki
1923. - Rođen Dušan Skovran, dirigent i muzički pisac, rektor Muzičke akademije u Beogradu
(Ohrid, 06. 09. 1923 - Plužine, 10. 08. 1975)
1923. - Rođen je Nada Dimić, narodni heroj (†1942.) u selu Divoselu, kod Gospića, gde je i završila osnovnu školu, a četiri razreda gimnazije i prvi razred Trgovačke akademije u Zemunu. Godine 1938. postala je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ).
Dana 14. decembra 1940. godine, u Beogradu su organizovane demonstracije na kojima je učestvovala. Uhapšenima je i sprovedena u zatvor „Glavnjača“ i u zemunskom zatvoru. Po izlasku iz zatvora, otišla je u Sisak kod brata, koji ju je uveo u krug komunista. Ubrzo je postala član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Ustaška policija ju je ponovo uhapsila u decembru 1941. odvedena u logor Staru Gradišku.
Nakon dopremanja u logor, bila je u teškom stanju zbog mučenja, ubrzo se zarazila pegavim tifusom. Posle toga je najverovatnije ubijena 20. marta 1942. godine u zloglasnoj logorskoj bolnici „Dr. Gavro“.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 7. jula 1951. godine, proglašena je za narodnog heroja.
Dana 18. marta 2012. godine, u Spomen-području Jasenovac, održan je okrugli sto „Nada Dimić u kulturi sjećanja“, povodom 70. godišnjice njene smrti.
Više: Nada Dimić
1943. - Poginuo Miloš Savković (Gračac, 28. 04. 1899 - Gajevi, 06. 09. 1943), književnik. Miloš Savković je jedan od prvih književnih istoričara koji prihvata marksistički metod, autor je opsežnog dela na francuskom o uticaju francuskog realizma na srpski i hrvatski roman i školskog udžbenika Jugoslovenska književnost (I, 1932; II-III, 1938).
1944. - Streljan Milutin Blagojević, aktivista Narodnooslobodilačkog pokreta u okupiranom Beogradu.
Milutin i Ratka Blagojević streljani su u noći između 6. i 7. septembra 1944. godine u Marinkovoj Bari, sa velikom grupom rodoljuba. Njihovi posmrtni ostaci su kasnije preneti i sahranjeni u Aleji streljanih rodoljuba 1941-1944 na Novom groblju u Beogradu.
Epizoda "Štamparija" (Serijala "Otpisani") inspirisana je istinitim događajem u koji oni bili direktno uključeni ...
Rođen je 1912. godine u Beogradu. Po zanimanju je bio auto-mehaničar.
Kao radnik pristupio je revolucionarnom radničkom pokretu, a sredinom tridesetih godina je postao i član ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine zajedno sa suprugom Ratkom je učestvovao u Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP). U njihovoj kući u Krajinskoj ulici broj 24. skrivali su se mnogi partijski ilegalci, a tu je takođe bilo izgrađeno i skrovište u kojem je čuvana hartija i razni drugi partijski materijal. U izgradnji ovog skloništa učestvovao je Vučko Ivković koji je opisao aktivnosti i brobu u godišnjaku grada Beograda.
Kada su se krajem avgusta 1943. godine u kuću na Banjičkom vencu br 12, u kojoj se nalazila ilegalna štamparija CK KPJ, uselili Nemci. Doneta je odluka da se nova ilegalna štamparija premesti u kuću Blagojevića. Tada je tajno skrovište prošireno i u njega su smeštene štamparske mašine. Ilegalna štamparija je u ovoj kući funkcionisala od oktobra 1943. do jula 1944. godine.
Sredinom jula 1944. godine Specijalna policija uspela da uđe u trag ilegalnoj štampariji. U rano jutro 29. jula 1944. godine agenti Specijalne policije i Gestapoa banuli su u kuću Blagojevića i otpočeli pretres. Kada su otkrili ulaz u ilegalnu štampariju, agenti su pokušali da pomoću četvorogodišnjeg sina Milutina Blagojevića privole radnike štamparije - Branka Đonovića i Slobodana Jovića da se predaju. Oni su to odbili i izvršili su samoubistvo, prethodno spalivši deo arhive.
Milutin i njegova supruga Ratka su tada bili uhapšeni i sprovedeni u zatvor u Đušinoj ulici, gde si bili zatvoreni u samice i izloženi strahovitim mučenjima. Pošto agenti nisu mogli od njih nina bilo kojin način da dobiju nikakvo priznanje o ljudima s kojima su bili povezani, pretili su da će ubiti njihovog četvorogodišnjeg sina. Kasnije su bili prebačeni u Banjički logor.
Posle oslobođenja Krajinskoj ulici u kojoj se nalazila njihova kuća je promenjen naziv u Ulica Milutina Blagojevića. Ulica je ovo ime nosila sve do 2004. godine kada joj je naziv promenjen u Daničareva. Takođe na njihovoj kući je postavljena spomen-ploča.
Izvor: Ilegalni rad u radionici Marjanivić i Janežić 941 - 1944, Milutin Blagojević
Milutin i Ratka Blagojević streljani su u noći između 6. i 7. septembra 1944. godine u Marinkovoj Bari, sa velikom grupom rodoljuba. Njihovi posmrtni ostaci su kasnije preneti i sahranjeni u Aleji streljanih rodoljuba 1941-1944 na Novom groblju u Beogradu.
Epizoda "Štamparija" (Serijala "Otpisani") inspirisana je istinitim događajem u koji oni bili direktno uključeni ...
Rođen je 1912. godine u Beogradu. Po zanimanju je bio auto-mehaničar.
Kao radnik pristupio je revolucionarnom radničkom pokretu, a sredinom tridesetih godina je postao i član ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine zajedno sa suprugom Ratkom je učestvovao u Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP). U njihovoj kući u Krajinskoj ulici broj 24. skrivali su se mnogi partijski ilegalci, a tu je takođe bilo izgrađeno i skrovište u kojem je čuvana hartija i razni drugi partijski materijal. U izgradnji ovog skloništa učestvovao je Vučko Ivković koji je opisao aktivnosti i brobu u godišnjaku grada Beograda.
Kada su se krajem avgusta 1943. godine u kuću na Banjičkom vencu br 12, u kojoj se nalazila ilegalna štamparija CK KPJ, uselili Nemci. Doneta je odluka da se nova ilegalna štamparija premesti u kuću Blagojevića. Tada je tajno skrovište prošireno i u njega su smeštene štamparske mašine. Ilegalna štamparija je u ovoj kući funkcionisala od oktobra 1943. do jula 1944. godine.
Sredinom jula 1944. godine Specijalna policija uspela da uđe u trag ilegalnoj štampariji. U rano jutro 29. jula 1944. godine agenti Specijalne policije i Gestapoa banuli su u kuću Blagojevića i otpočeli pretres. Kada su otkrili ulaz u ilegalnu štampariju, agenti su pokušali da pomoću četvorogodišnjeg sina Milutina Blagojevića privole radnike štamparije - Branka Đonovića i Slobodana Jovića da se predaju. Oni su to odbili i izvršili su samoubistvo, prethodno spalivši deo arhive.
Milutin i njegova supruga Ratka su tada bili uhapšeni i sprovedeni u zatvor u Đušinoj ulici, gde si bili zatvoreni u samice i izloženi strahovitim mučenjima. Pošto agenti nisu mogli od njih nina bilo kojin način da dobiju nikakvo priznanje o ljudima s kojima su bili povezani, pretili su da će ubiti njihovog četvorogodišnjeg sina. Kasnije su bili prebačeni u Banjički logor.
Posle oslobođenja Krajinskoj ulici u kojoj se nalazila njihova kuća je promenjen naziv u Ulica Milutina Blagojevića. Ulica je ovo ime nosila sve do 2004. godine kada joj je naziv promenjen u Daničareva. Takođe na njihovoj kući je postavljena spomen-ploča.
Izvor: Ilegalni rad u radionici Marjanivić i Janežić 941 - 1944, Milutin Blagojević
1944. - Savezničko bombardovanje Leskovca. Avijacija zapadnih saveznika je u Drugom svetskom ratu teško bombardovala Leskovac. Što nije imalo mnogo uticaja na stanje nemačke vojne sile - kao i u slučaju bombardovanja Beograda, Podgorice, Smedereva, Nikšića, Ćuprije, ukupno 25 gradova u Srbiji pred kraj rata.
U 12 sati i 18 minuta na današnji dan 1944. godine Leskovac je sravnjen sa zemljom. Grad je bombardovala saveznička alijansa u kordinaciji sa Narodno oslobodilačkim pokretom.
Hroničari te tragedije procenjuju da je poginulo oko dve hiljade ljudi, ali je do sada potvrđen spisak od 819 poginulih. Uništeno je 84 najlepših i najvećih objekta i zauvek je nestao arhitekstonski izgled Leskovca na razmeđi zanatskog i industrijskog grada.
Na Leskovac je 6. septembra 1944. godine palo 69 tona “tepih bombi” iz 24 američka avio-bombardera “libertas” i 28 pratećih “lovaca”.
Uglavnom su razarani civilni ciljevi, što stručnjaci pravdaju velikim visinama sa kojih je vršeno bombardovanje, ipak činjenica je da su srpski gradovi često bombardovani na praznike, poput Uskrsa 1944. (kada je Beograd najteže stradao) .
Mnogo toga je nerazjašnjeno u vezi sa savezničkim bombardovanjem Leskovca.
Ostaje nam da sačekamo istoričare koji će sa adekvatnim dokazima i činjenicama rasvetlti ovaj ušasni događaj.
Godine 1991. sagrađena je spomen česma posvećena ovom događaju, a prvi ozbiljni naučni skup održan je u Narodnom muzeju 1994.
Izvor: Sećanje na heroje prkosa, Muzej grada Leskovca - Leskovac nakon savezničkog bombardovanja 1944. fotografije
1944. - U trenutku kada je Crvena armija izbila na njene granice, Bugarska je u Drugom svetskom ratu objavila rat Nemačkoj. Kao saveznica Nemačke, Bugarska je u ratu držala pod okupacijom delove Grčke i Srbije (Jugoslavije), a veliki deo je i anektirala.
1953. - Rođena je Ljiljana Habjanović-Đurović, književnica.
Ljiljana Habjanović Đurović rođena je 1953. godine u Kru¬ševcu, gde je završila osmogodišnju školu i gimnaziju. Diplomirala je na Ekonomskom fakultetu u Beogradu. Radila je kao bankarska službenica i kao komercijalistkinja inostranog turizma, a zatim kao novinarka i urednica u magazinu „Duga”. Za to vreme napisala je i objavila četiri romana. Od 1996. godine posvetila se samo književnom radu.
Autorka je jedanaest romana: Javna ptica (1988), Ana Marija me nije volela (1991), Iva (1994), Ženski rodoslov (1996), Paunovo pero (1999), Petkana (2001), Igra anđela (2003), Svih žalosnih radost (2005), Zapis duše (2007), Voda iz kamena (2009) i Sjaj u oku Zvezde (2012).
Na predlog Njegove svetosti patrijarha srpskog gospodina Pavla, Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve za Božić 2007. godine odlikovao je Ljiljanu Habjanović Đurović Ordenom Svetog Save za njen književni rad.
Objavila je trideset knjiga na trinaest jezika (češki, italijanski, grčki, hrvatski, makedonski, francuski, mađarski, bugarski, ukrajinski, ruski, rumunski, beloruski, gruzijski), u četrdeset pet izdanja.
Dobitnica je visokog priznanja Ruske pravoslavne crkve i Foruma „Pravoslavna Rusija” za roman Igra anđela, kao najbolji roman stranog autora objavljenog u Rusiji u 2010. godini.
Dobitnica je glavne nagrade Zlatni vitez na Drugom međunarodnom literarnom forumu slovenskih zemalja održanom maja 2011. u Rusiji za roman Igra anđela.
Oktobra 2012. godine, u Italiji, uručena joj je Medalja crkve Santa Kroče (Santa Croce) u Firenci.
Izvor: Ljiljana Habjanović-Đurović
1973. - U Zrenjaninu je rođen Nikola Grbić, srpski odbojkaš, reprezentativac. Sin je Miloša Grbića i rođeni je brat Vladimira Grbića.
Sa odbojkaškom reprezentacijom je osvojio zlatnu medalju na Olimpijskim igrama 2000. u Sidneju i bronzanu na Olimpijskim igrama 1996. u Atlanti.
Sa reprezentacijom je još osvojio srebrnu medalju na svetskom prvenstvu 1998. u Japanu i bronzanu medalju na SP 2010. godine u Italiji, kao i zlatnu medalju na Evropskom prvenstvu 2001. i bronzanu medalju na Evropskom prvenstvu 2007.
Jugoslovenski olimpijski komitet ga je proglasio najboljim muškim sportistom 1997. godine.
1983. - Umro Čedomir Brašanac (Bingula, 02. 02. 1927- Beograd, 06. 09. 1983), književnik
1999. - Glavnokomandujući KFOR-a, general Majk Džekson smenio je visokog američkog oficira zbog toga što je desetak dana ranije rodbini otetih Srba obelodanio istinu o postojanju masovne grobnice s telima 15 civila u Ugljaru.
2000. - U sedištu UN u Njujorku otvoren je „Milenijumski samit UN“, najveći skup svetskih lidera u istoriji na kojem je učestvovalo 150 kraljeva, predsednika i premijera. Od svetskih lidera samitu nisu prisustvovali samo predsednici Iraka Sadam Husein, SR Jugoslavije Slobodan Milošević i Libije Moamer Gadafi.
"Vaši narodi traže da ih zaštitite od najvećih opasnosti našeg vremena i pružite mogućnost da uživaju u velikim dostignućima", rekao je Anan, u govoru kojim je u sredu otvorio Milenijumski samit, kojem će prisustvovati više od 150 šefova država ili vlada. "Nemojmo ih razočarati", naglasio je on, dodajući da "niko ne bi trebao biti proterivan, zatvaran ili mučen zbog svojih ubeđenja"
2013. - SREMSKI KARLOVCI - Pesnička manifestacija “Brankovo kolo”, 42. po redu, svečano je otvorena u Sremskim Karlovcima besedom o Branku Radičeviću, koju je u Karlovačkoj gimnaziji održao pesnik Vladimir Jagličić.
"Brankovo kolo", čiji će program u Sremskim Karlovcima, na Stražilovu i u Novom Sadu trajati do 16. septembra, proticaće u znaku 130. godišnjice prenosa zemnih ostataka Branka Radičevića iz Beča na Stražilovo i 200. godišnjice rođenja Petra Petrovića Njegoša.
Izvori: LINK, LINK , LINK
No comments:
Post a Comment